En de Geest en de Bruid zegge kom …
En wie dorst heeft kome en neme het Water des Levens om niet
Deze tekst uit Openbaringen 22 vers 17 uit de bijbel herinner ik mij als het gaat over de Geest. De roep om onszelf te verenigen met het Goddelijke in ons, om terug naar huis te komen, om compleet te worden als mens en Goddelijk wezen.
En het wordt tijd om de geest weer de Geest te noemen.
Al jaren dans ik eromheen om dit heilige woord te gebruiken en noem het Spirit of het Licht. Bang om herinneringen aan het dogmatische van het Christendom op te roepen.
We hebben een lichaam, een geest en een ziel, waarbij de ziel de verbinding legt tussen de Geest (het Hogere) en het Lichaam, het Stoffelijke.
Het Hogere en het Stoffelijke hebben een andere dichtheid en trillingsgetal (frequentie). Tegenwoordig ook wel in dimensies uitgedrukt: de aardse dimensie noemt men 3-D waarin het dualisme hoogtij viert gekenmerkt door tegenstellingen en angst. En de 5e dimensie, waar de gedachte dat wij allen één zijn, allen onderdeel zijn van het Grote Bewustzijn (het Goddelijke) en waar Vertrouwen, Vrijheid en Waarheid regeren.
Ik vond het echt stoer dat Hans Siepel het woord Geest gebruikte in de podcast met Jorn Luka van de Truemanshow. De Geest als datgene wat ontbreekt in het huidige politiek-maatschappelijke domein. Een pleidooi om het ware en het goede te zien in deze tijd van het Grote Eindspel. En vertrouwen te hebben in de goede afloop.
De Geest vergaat nimmermeer, herinner ik mij. De tekst die Paulus schreef aan de Korintiërs. En zo is het. Onze ziel reist mee met onze laatste adem, maar de Geest is, was en zal altijd blijven. Zo’n fijn idee.
Luister als je wilt naar deze inspirerende podcast, waarin Hans Siepel het hart heeft te onthullen en te verklaren hoe het Eindspel gespeeld wordt.