In mijn zoektocht naar de “kunst van het Leven’ kom ik steeds mijzelf weer tegen, kom ik altijd weer uit op mijzelf, op mijn kader, op mijn achtergrond, naar hoe ik naar de dingen kijk.
Naar hoe Ik het Leven beleef.
En zo gek is dat natuurlijk niet. En toch is het een onmiskenbaar feit. Belangrijk om je te realiseren. Dat dat voor ons allemaal geldt.
Er was eens
Ik ben geboren in de Platostraat in Rotterdam, in 1963, ik dacht op nummer 55. Ofschoon dat indertijd helemaal geen erudiete buurt was, ben ik toch opgevoed met wat ook voor Plato als de belangrijkste uitspraak van zijn meester Socrates, gold: ‘Ken uzelve’.
Waarom heeft deze levensles nog zoveel gewicht? Zeker in deze tijd, waarin de mysteriescholen de kennis over wie en wat wij zijn en waar wij als mens oorspronkelijk vandaan komen, opnieuw ter lering brengen. Zelfkennis en bewustzijn zijn de pijlers hier. En ‘Ken uzelve’ staat geschreven in de gevel en op ons voorhoofd. In deze verwarrende tijden grijpt men terug naar oude kennis. En sterker nog, ik studeer er zelf ook én ontrafel al een leven lang het mysterie van mijn eigen leven.
Altijd op zoek
Mijn diepgaande interesse in hoe het leven geleefd wil worden heeft al van kindsbeen af aan mijn interesse. Ik wilde graag de geheimenissen van het leven ontrafelen en geniet telkens van de ontdekkingen die mij verder brengen, die ik beschrijf in artikelen hier op mijn Inspratieblog , met titels als “de Ander bestaat niet” of in de leergang “De waarheid van jouw Hart” waarin ik je meeneem op een filosofische en helende reis naar de diepte van jouw zielsbestemming. Er vanuitgaande dat jij daar ook naar op zoek bent. En dat is altijd maar weer de vraag. Want dat vraagt moed en interesse in jezelf. En aandacht. Maar het levert geluk en gezondheid op en dat willen we wél allemaal.
Poëzie
Als tiener was ik enorm bezig met dichten. Avonden lang zat ik met een kaarsje aan, achter mijn bureautje om mijn romantische gevoelens te vangen in de juiste woorden. Ik wilde zo graag overbrengen wat mijn meisjeshart verlangde en al reeds begreep van het leven. Van hoe het in elkaar stak.
Je bent er al
Nu denk ik, ik wist het allemaal al, ik herinnerde het mij van eerder. En in latere jaren ben ik er, door de waan van de dag, meer van vergeten en ontdek en herinner ik mij nu opnieuw wat er toen al aan wijsheid in mij huisde.
Woorden als toverspreuken
Ik denk dat ik 17 jaar was toen ik de dichtbundel kreeg van Heleen Hildering, getiteld: Saaie Gedichten voor Huisvrouwen. Ik vond het een opmerkelijk kado van mijn vader, de titel voorspelde immers niet veel goeds, maar ik vond er toch één gedicht in dat me altijd is bijgebleven. Ik leerde dat uit mijn hoofd, of Learned by Heart, zoals het in het Engels zo mooi gezegd wordt.
Geluk of Ongeluk
Wat maakt het uit?
Ik ga wel voort, ik houd mij eigen huid.
Ik zoek zo af en toe
wel naar een ander
Maar vind steevast mij zelf
slechts
Tot besluit.
Slechts
En dat woordje, slechts, liet ik er vaak uit als ik het voordroeg of aan iemand schreef. Ik vond dat altijd zo ‘jammer’ klinken. Maar nu ik ouder word, vind het het briljant en zo relativerend. Je komt slechts uit op jezelf, geniaal. Want naast dat de Ander alleen als projectie van jouw eigen gedachten en gevoelens Bestaat, besta jijzelf ook nog eens ‘slechts’. Geniaal, zo dwingt het Leven ons uiteindelijk op onze inmiddels knokige knieën. Nederig en tot op het stoffelijke.
En dit heeft alles met mijn waarheid te maken. Met dat ik hou van het vurige en het grondstoffelijke. Het muzische, het romantische, het grootste tot het dramatisch aardse van de stof, tot het nietige en het vuile, tot de dood en de ontbinding. Ik hou van de extremen, van de expressie van beiden, van uitersten, van het hélemaal en radicale omarmen van dat wat waar is en echt is. Van het totaal beleven en doorleven van de diepten en de hoogten van wat er allemaal kan en mogelijk is aan gevoel en leven in mij.
Van de golven, van de baren
van het helemaal bootje varen,
van het zinken en het voor de wind,
van het tanende vleesch
tot het zinnelijke en onschuldige kind.
Van de wijdsheid en de wildheid
en wijsheid van de waarheid.
‘Het hele pakket graag’, vroeg ik toen ik nog aan de andere kant was. Geef mij alles maar en nog een beetje meer, alstublieft. ‘Dat kost wel wat’ , zei de oude wijze mij. En ik zei toen, ‘Dat is juist de bedoeling, gekkie’.
Spreekt het je aan om jezelf te onderzoeken, om je hele levensreis onder de loep te nemen en te genezen van dat wat jouw ziel inzet om je iets duidelijk te maken. Want de ziel communiceert met jou via je lichaam. Via gevoel en als dat niet meer lukt met het vastzetten van de levensstroom, in het verharden van de energie, wat wij ook wel ziekte of ongemak noemen. Dit is de manier waarop jouw ziel aandacht vraagt van je. En dat is de weg die er terug te volgen is om jou weer heel, gezond en gelukkig te maken. Of je nou lichamelijk of geestelijk ongemak hebt, of je een moeder of een zakenman bent, ik stem me af op jouw vragen, hoe zwaar en verdrietig ook. Ik heb tegenwoordig energetische stoelen die me helpen je te resetten en je weer in contact brengen met de harmonie van de Bron van het Leven. We beginnen eerst bij het lijf met energie en frequenties. Het lichaam spreekt jouw waarheid. Ga je mee op reis met mij of zoals Loesje het zegt;
Ga je mee verdwalen? Ik weet de weg.