Ik ween
de tranen van mijn moeder
en van mijn moeder’s moeder
en die van haar moeder
ik ween de tranen van mijn vaders moeder
en die van haar zusters
Ik ween de tranen van alle moeders,
van de vrouwen die mij voorgingen.
Van moeder Aarde
Ik ween de tranen van de meisjes die nog vrouwen gaan worden.
Die wellicht ook nog moeder worden
Een eindeloze rij van helende tranen die nog geweend moeten worden.
Geweend moeten worden.
© Manette Zeelenberg’s INSPIRATIEKABINET, alle rechten voorbehouden. WIL JE deze tekst GEBRUIKEN IN EEN TIJDSCHRIFT, NIEUWSBRIEF OF OP EEN WEBSITE? Dat kan, zolang je de volgende informatie, met een werkende link naar dit gedicht op mijn website opneemt.