Wat is verslaving? Blijf bij jouw pijn, zegt Dr. Gabor Maté

Maar hoe doe je dat? Lees het artikel over de Zin van Pijn of de Over mij pagina op deze site, want van verslaving aan alcohol weet ik veel; van oorzaak, gevolg en hoe deze te overwinnen.

Dr. Gabor Maté talks about the root causes of addiction and how to deal with them. This is taken from the Q&A part of TJ Dawe’s show – “Medicine”.

2 antwoorden op “Wat is verslaving? Blijf bij jouw pijn, zegt Dr. Gabor Maté”

  1. ‘ Heel herkenbaar ik ben als kunstenaar/ontwerper in deze wereld waar geldverdienen voorop staat vaak de weg kwijt. Ik weet me geen raad met mijn essentie; de wereld met schoonheid en plezier dienen. Of anderen op weg helpen met mijn soms gave ideeen. Het feit dat daar maar moeizaam erkenning voor komt maakt dat ik mijn stemmetje wil verdoven met alcohol dat gewoon is te zeggen; zie je wel JIJ deugt niet. Nu ik deze troostmedicatie er uit heb gegooid staat weer lijnrecht in mijn gezicht de pijn van het verlangen om te komen mogen doen wat ik het liefst doe en deed als kind. Maar wat dat is is zo ondergesneeuwd in afweer tegen deze grote boze mensenwereld dat ik daar nauwelijks meer bij kan. Het heeft met uitreiken naar n ander te maken, met kwetsbaarheid, met eerlijk en echt zijn. Met je afpellen tot je bij je innerlijke naaktheid komt. Bij mijn oorspronkelijke zelf. Maar dat is zoooo eng! ‘

  2. Ik werd vanmorgen wakker uit n ‘boze droom’. Ik weet niet meer waarover t ging, maar schuldgevoel lag als n zware deken over mij. Ik dacht: ‘oh God ik heb weer teveel gezopen’. Langzaam kwam ik bij mijn positieven en realiseerde me dat die gedachte de boze droom was. Want ik had gisteren helemaal niet gedronken! Zo zie je maar wat de bijproducten van alcohol drinken doen bij mij; het is vooral een schuldgevoel-aanjager. En daar ben ik dan weer heel gevoelig voor, hoeveel filmpjes ik ook kijk van Brene Brown (https://www.ted.com/talks/brene_brown_listening_to_shame?language=nl). Petra Moes (Voorbij Alcohol, De kunst van Nuchter Leven) noemt t het werk van de innerlijke criticus. Ik noem het de afweer van het piepjonge innerlijk kind dat niet anders kon dan de schuld op zich nemen. Want je verzorgers de schuld geven van jouw tekorten, betekende onherroepelijk je dood. In psychologisch overdrachtelijke zin. Dat is de loyaliteit van het prille kind jegens de opvoeders. En zeker gevoed door godsdienst is schuld (en boete) de beste drug om ‘het volk’ eronder te houden. En zo houdt schuld en schuldgevoel mij nog meer gevangen dan de alcohol. Amen:)

Laat een antwoord achter aan Manette Zeelenberg Antwoord annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.