Muzisch en Aards tegelijk ⭕️ De waarheid van Jouw Hart
Tot waarheid.
En hoe kom je tot jouw waarheid? Door te leven en jezelf uit te drukken, zoals jij bent, authentiek reagerend op alles, wat er telkens gebeurd, van binnen. hoe je je echt voelt.
Waarheid is Leven. Voluit.
Er is een klein zelf in ons — het deel dat zich afzondert, het ego, dat zegt tegenover de ander; “ik”. En dan komt er meestal een een enorm dramaverhaal uit… “Leven is jezelf verhouden tot de WARE werkelijkheid.” verder lezen
“De Ander bestaat niet” als spiegel van ons eigen innerlijk – en dat koppelen aan dat oer-Hollandse gevoel van “Zijn we er tóch weer ingetuind” bij voetbal tegen de Duitsers. Het is briljant hoe die twee lijnen elkaar raken: de psychologische projectie en de nationale reflex. Smullen maar. “De Ander Bestaat niet (5) of zijn we er tóch weer ingetuind :)” verder lezen
Nettiquette en AI-quette
In de jaren negentig schreef ik een HBO-lesprogramma over de Nettiquette — de omgangsvormen voor ons, gebruikers van het prille internet, gedragsregels over wat zet je op een mail of in een SMS en later op de App. Welke woorden en hoe groot zijn de meegestuurde bestanden, etc.
De Nettiquette met een kwinkslag naar mijn eigen naam :).
Het leek iets triviaals, maar het ging over iets wezenlijks: “Opvoeden gewenst!” verder lezen
Maar wat is talent, waar zou jij in kunnen excelleren? Waarmee onderscheid jij je? Waarin heb jij het gevoel van flow, van opgenomen zijn in the circle of life? Van vervulling en dus Geluk? En als jij je Talent helemaal leeft, verdien je ook veel geld. Reken daar maar op. “Leef je Talent” verder lezen
Niets wil ik vasthouden,
alles mag mij aanraken.
Ik open mijn ogen
zoals de zee haar oever kust
Het licht glijdt langs mijn wimpers,
vindt de weg naar binnen,
waar herinnering aan oorsprong woont.
Daar, achter het zien,
wordt liefde vloeibaar goud.
Mijn ogen zijn bekers,
gevuld met zon.
Hier, in het zachte
tussen blik en adem,
wordt elk gezicht een heilig teken
van wat altijd al één was.
En alles wat ik aanraak
wordt even heilig
als de stilte
van waaruit het kwam.
Er is geen vrede op aarde zolang wij oorlog voeren met onszelf. Zolang wij de Waarheid van ons eigen Hart niet onder ogen durven te zien.
Zolang we onze eigen angsten onderdrukken, onze wonden maskeren, onze puurheid verstoppen achter muren van gelijk en ongelijk. De oorlog daarbuiten is niets anders dan de echo van de strijd hierbinnen. De Ander of de Buitenwereld die we zo graag willen aanwijzen als Schuldige, bestaat immers niet.#deanderbestaatniet “Manifest voor Innerlijke Vrede” verder lezen
Wie ik ten diepste ben.
Hier ben ik al mijn hele leven mee bezig om dat conciencieus, diepgaand te onderzoeken. Noem het verlangen naar het Leven te willen begrijpen, naar kennis van transformatie. Liever nog transmutatie tot ultiem multidimensionaal en vrij mens.
Ik ben een wachter van het onbewuste
Die leeft in nabijheid van ruige natuur, dieren en stilte. Deze elementen spiegelen wat nog niet geïntegreerd is – in mijzelf én in de samenleving. “Ik ga naar Lesbos en neem mee…” verder lezen
Zodra je helemaal begrijpt en voelt dat leven volgens jouw eigen waarheid, jouw waardes, dat wat jij wezenlijk acht voor het Leven, jouw werkelijkheid, dan zal jouw frequentiebereik trillen en resoneren met die van overvloed en gezondheid en geluk, helemaal passend bij jou. Op de Golden Timeline, zoals Roy Martina dit noemt. “Leef volgens de Waarheid van jouw Hart” verder lezen
Wij voeren allen een dualistische strijd in ons. Ieder binnen ons eigen zielsperspectief. En dat wil je kennen. En dat doe je door de waarheid van jouw hart te volgen. Tegenwoordig heet dat gewoon doen wat je leuk vind. Dualisme tekent zich af in een (overdrachtelijke) strijd op Leven en dood. “Elk voordeel heb z’n nadeel…” verder lezen
Als baby en jong kind hebben we allemaal nagenoeg geen moeite met onszelf te zijn. Ik herinner mij dat mijn jongste zoon als baby totaal, maar dan ook totale blijdschap kon uitstralen. Hij lag dan op zijn rug, trok zijn knietjes naar zijn kin, spreidde zijn armpjes en zijn gezichtje barstte open in een stralende lach. Hij was als de zon die van achter de wolken doorbrak en mij, als moeder weldadig vervulde met zijn diep blijdschap. “Jezelf zijn, hoe doe je dat?” verder lezen