Jezelf zijn, hoe doe je dat?

Manette en Aniversario

Als baby en jong kind hebben we allemaal nagenoeg geen moeite met onszelf te zijn. Ik herinner mij dat mijn jongste zoon als baby totaal, maar dan ook totale blijdschap kon uitstralen. Hij lag dan op zijn rug, trok zijn knietjes naar zijn kin, spreidde zijn armpjes en zijn gezichtje barstte open in een stralende lach. Hij was als de zon die van achter de wolken doorbrak en mij, als moeder weldadig vervulde met zijn diep blijdschap. “Jezelf zijn, hoe doe je dat?” verder lezen

Levend water, de nieuwe aarde is werkelijkheid voor mij

Ik ben altijd al gefascineerd geweest door water. Ik was een echte waterrat, zwom dus vreselijk graag en ben ook een dubbele kreeft als astrologisch teken. Een dubbel waterteken wat een diepe verbinding met gevoel en intuïtie aangeeft. En met wezenlijke Creatie.

Maar die interesse in water heb ik ook alleen al omdat wijzelf met ons fysieke lichaam, voor meer dan 70% uit water bestaan. Het is de oergrondstof, naast Licht, van de Schepping. Het concept van Levend Water waar de Bijbel van spreekt, kwam weer in mijn leven toen ik bijna twintig jaar geleden in Culemborg kwam. De plek aan het Bakelbos waar ik ging wonen had een magische aantrekking op mij. “Levend water, de nieuwe aarde is werkelijkheid voor mij” verder lezen

De ander bestaat niet (3)

Het groene onkruid grijpt zich vast aan de takken.

De ander bestaat niet“. Onder deze titel heb ik reeds verschillende artikelen geschreven. De essentie ervan telkens is, dat het naar buiten projecteren van jouw gevoelens en gedachten, op de ander of op de omstandigheden, alleen maar van nut is om te kunnen zien wat er in jezelf leeft aan gedachten en gevoelens. Door het naar buiten projecteren kunnen we er beter naar kijken, en het daardoor beter zien, begrijpen en verklaren, maar…. “De ander bestaat niet (3)” verder lezen

Neem me mee

Deze woorden raken iets in mij.  Het slaat aan op het bevroren stuk in mij; het kleine meisje in mij dat bang is om alleen te op weg te gaan. Om achter te blijven, om nergens bij te horen. En vanmorgen bij het wakker worden dacht ik: ‘Ik had er nooit aan moeten beginnen’,  deze kater moet ook weg. Maar er moet helmaal niets weg zou mijn leermeester Angelo Vasalos zeggen. Sterker nog, het verlaat je pas als je er zelf helemaal mee kunt zijn. Met dat klote gevoel in jezelf.  Met wat er dan ook weg moet aan gevoelens van ongemak. We moeten leren zijn met dit Ongemak, zoals Adriaan van Dis laatst deelde in een filmpje op Insta. “Neem me mee” verder lezen