muzisch en aards tegelijk
Vandaag is het Bevrijdingdag en vieren we dat we bevrijd zijn. Bevrijd van de oorlog, van de vijand.
Graag heb ik het vandaag ook over innerlijke bevrijding. Bevrijd zijn van onszelf. Want in mijn optiek zijn we vaak zelf onze grootste vijand en ontstaat ons lijden uit verzet tegen dat wat is, dat wat waarlijk pijnlijk en ongemakkelijk is. “Erkenning van jouw waarheid als medicijn” verder lezen
Ergens klinkt het woord waarheid als een dreigement. Alsof er een waarheid is die voor iedereen opgaat. Waarheid heeft ook met Geweten te maken. Met oordeel en met Goed en Kwaad. Dat ethisch morele, het rauwe en maar ik het pure, het ware bevalt mij er juist van.
En dat geldt ook voor veel systemen; in families en organisaties. De waarheid komt dan van het collectief Geweten. Waarheid legt feilloos bloot wat nu bijvoorbeeld in de politiek gebeurt, in de achterkamertjes, voor select publiek. Stiekem en achterbaks. Waarheid is ook waarom we herdenken op 4 mei. Het licht van de waarheid schijnt die dag op de oorlogswonden, op de doden en op het leed dat geleden is. Opdat dit zo nooit meer gebeuren gaat. “De Waarheid aan het Licht” verder lezen
Een geheim is goed voor de literatuur, de dramatische lijn in een liedje of een toneelscene en de voor passie om grote kunst te maken, om te creëren vanuit je tenen. Dan zet je je lijden om in iets dat tot steun van anderen kan dienen en om de wereld mooier te maken en in het beste geval tot omzet. Het laat in ieder geval zien dat je creatief bent en wellicht een goede smaak hebt. Het getuigt van ‘innerlijke beschaving’, zoals mijn familie dat formuleerde. En van die tak ben ik. Ik ben altijd op zoek naar het ‘voorbeeldige’. “Familiegeheimen” verder lezen
um dein Kindheit zu verstehen,
is het refrein van de prachtige liedtekst van travestiet en zangeres Romy Haag. In de jaren tachtig vertrok zij naar Berlijn om haar eigenheid daar verder vorm te geven in het nachtclubcircuit. Ik ben haar altijd blijven volgen en hou enorm van haar songs, die zoveel doorleefde eenzaamheid en verdriet bezingen.. “Du brauchst ein ganzes Leben” verder lezen
‘De beste coach ben jezelf’, dit boekje schreef een vroegere vriendin van mij. De helaas te vroeg gestorven Pam Comijs. De titel puzzelt me nu ik zelf coach ben in het traject “De waarheid van Jouw Hart”. “De beste coach is een goede leerling” verder lezen
Het allerbelangrijkste voor mij is om dat wat ik als jong meisje vaak al wist, helemaal WAAR te laten zijn. En dat wordt steeds belangrijker voor mij, als vrouw ook, naar mate ik ouder word. Het belang om helemaal mezelf te mogen zijn en bevrijd daarnaar te leven. Souverein, feministisch en authentiek; “Waarheid maakt Vrij” verder lezen
En altijd weer die paarden
of de pony’s,
toen.
De heelkunst machtig met hun omfloerste en wijze Zijn.
Een eeuwenoude troostende bedding waarin je in alle rust jezelf kunt ervaren.
Je eigen leermeester kunt leren worden.
Want uiteindelijk blijft het kind, de gretige leerling in jou, het dichtst bij wat jouw unieke Ziel wilt ervaren. Het dichtst bij de Waarheid van Jouw Hart. Jouw waarheid die totaal geleefd wil worden. “Niets is wat het lijkt” verder lezen
Het uitgangspunt vormt voor Ruud Knaapen, grondlegger van de coaching met paarden, de opstelling van het hele veld. De wijsheid van de kudde dicteert. Deel 1 van deze paardencoaching-sessie.
Je hoeft helemaal niet zweverig te zijn om te geloven in de kracht van de Wounded Healer. Want een Wounded Healer betekent eigenlijk zoveel als Ervaringsdeskundige, van ‘Leren van je Fouten’. Van zoveel leren van je pijnlijke ervaringen dat je er helemaal blij van wordt. En er graag en met passie over deelt, om een ander te kunnen Voorleven, om een ander deels te behoeden om dezelfde pijnlijk ervaringen op te doen en zeker ook om je eigen lessen te herbeleven en daarmee bekrachtigen. Dat doen (sjamanistische) Leraren, die je op een poëtische manier de Wounded Healers noemt. “Wounded Healer” verder lezen
Vanmorgen lees ik drie heel verschillende berichten met allemaal dezelfde oorsprong : Onthechtheid. En dan is het ook nog Valentine’s Day, de overgewaaide gekte uit Amerika waarin we de liefdes- en vrienschapsbanden op voorgeprogrameerde vieren. Terwijl onze echte verbindingen juist zo ontbreken en niet alleen in deze tijd. Maar de verbinding met de ander en de diepgevoelde dankbaarheid daarover komt voort uit de verbinding die we met onszelf hebben… “Wij zijn allen één” verder lezen