Wat ik om mij heen zie gebeuren is een heleboel mensen die in deze wereld vastlopen door meedogenloze strakke regels en de absurd hoge eisen die aan hen gesteld worden. Ik zie ze met bosjes opgeven, overspannen en burnout raken, financieel vastlopen, zichzelf in allerlei bochten wringen om op de een of andere manier boven te komen drijven als individu in deze op geld en macht (controle) beluste maatschappij. En dat grijpt mij aan. “Hoe ik denk de meeste impact te maken in de wereld” verder lezen
Alleen Jezus kan de leegte vullen in jou, las ik op Facebook
Kan alleen Jezus de leegte in jou vullen? Dat was de vraag die iemand op FB vanmorgen, opriep . Ik dacht een mooie vraag, daar ga ik eens voor zitten.
Ik herken het onvervulde gevoel van leegte in mijzelf. Jij misschien ook wel? En ik geloof dat de ervaring van, dat het soms leeg in mij is, zeker naar vervulling zoekt. Dit gevoel geeft me de prikkel om te gaan zoeken naar wat en hoe er vervuld wil worden in mijn leven. En in de leegte is immers alles mogelijk. “Alleen Jezus kan de leegte vullen in jou, las ik op Facebook” verder lezen
Foei!
“Foei!” hoorde ik opklinken van achter de struik van het pad in het park waar mijn hond Teos naartoe gelopen was. Hij had een barse grom laten horen toen hij niet mocht ruiken aan de, zo bleek later kastanje kleurige antie-allergene poedel. Het soort hond dat gefokt is omwille van mensen die eigenlijk niet tegen honden kunnen… volgens hun eigen immuunsysteem. “Foei!” verder lezen
Waarom gebeurt dit nou?
Heb jij jezelf dat weleens horen uitroepen? Dat je herkent dat het vaker gebeurt, maar je er de vinger niet weet op te leggen? Of, klinkt het meer als waarom gebeurt het mij alsmaar niet???
We herhalen ons gedrag net zo vaak tot we de lessen eruit leren. En met steeds dezelfde patronen en gedrag, waardoor we steeds hetzelfde resultaat krijgen. “Waarom gebeurt dit nou?” verder lezen
In the box out of the box
Wat is out of the box voor jou?
Kijk eerst eens naar dit filmpje waarin ik in de zomer van 2018 deze vraag stelde aan mijn studenten. Nu is deze vraag relevanter dan ooit. We gaan toe naar een wereld die niet meer het zelfde is, naar een wereld waarin we ons NIET MEER kunnen verstoppen in een box. Waar we links en rechts worden ingehaald door technologie en AI “In the box out of the box” verder lezen
Reborn by Light
Op 18 oktober jongstleden kreeg ik het fantastische nieuws dat ik was uitgekozen om mee te doen met het Reborn Retreat van Roy Martina in Portugal rond de volle maan van 27 november 2023. Het was niet zomaar een “Reborn by Light” verder lezen
Veranderen, hoe doe je dat?
Zo in de maand januari of rond onze verjaardag overpeinzen we vaak ons leven. Wat gaat er goed en wat kan beter? Dan rijst bij mij de vraag; Kan een mens veranderen? Ik geloof daar persoonlijk niet zo in. Dat komt omdat verandering meestal op de laag van het doen plaatsvindt. Dat blijft dan aan de oppervlakte. Beetje meer van hetzelfde.
“Veranderen, hoe doe je dat?” verder lezen
Paarden oordelen niet
Als jong meisje wist ik het intuïtief; om je echt veilig te voelen kon je maar beter bij de paarden zijn. Wat er bij mensen uit kon komen aan tekst of gedrag was namelijk vele malen onvoorspelbaarder en dus gevaarlijk. Het onveilige bestond voor mij uit: niet precies vertellen wat er echt in de ander leefde en zeker ook het oordelende. Door een oordeel kon je ineens een totaal ander gevoel over je eigen leven krijgen. Dat oordeel kon dan zo hard en onverwacht op je ziel hameren. “Paarden oordelen niet” verder lezen
Over muzen, zintuigen en mijn verlangen samen te vallen
Ik ben perse niet een heel aards en praktisch persoon, vind ik dan zelf, want van de Muzen spreekt Urania mij het meest aan, de muze van de Zieners. En Polyhumnia, resoneert ook, de Muze van de rituelen-makers. Het vertalen van wat ik leer (zie) in een vorm, vind ik leuk. Daar komt het aardse er dan toch bij… Ik ben vormgever geworden en ik noem mijzelf immers: muzisch en aards tegelijk. “Over muzen, zintuigen en mijn verlangen samen te vallen” verder lezen
Pijnlijke confrontatie
Laat het duidelijk zijn, ik schrijf voornamelijk om mijn eigen ontwikkeling en processen in kaart te brengen. Ik zoek de woorden die dicht bij mijn eigen gevoel passen. Al schrijvend leer ik en genees ik. Dit keer over de pijnlijke confrontatie, zoals altijd met mijzelf. Dus als de titel van dit stukje je aantrekt; lees dit en onderzoek daar waar het schuurt in jou! Dit is de beste tip die ik je kan geven. “Pijnlijke confrontatie” verder lezen