Hoe ik denk de meeste impact te maken in de wereld

Wat ik om mij heen zie gebeuren is een heleboel mensen die in deze wereld vastlopen door meedogenloze strakke regels en de absurd hoge eisen die aan hen gesteld worden. Ik zie ze met bosjes opgeven, overspannen en burnout raken, financieel vastlopen, zichzelf in allerlei bochten wringen om op de een of andere manier boven te komen drijven als individu in deze op geld en macht (controle) beluste maatschappij. En dat grijpt mij aan. “Hoe ik denk de meeste impact te maken in de wereld” verder lezen

Over muzen, zintuigen en mijn verlangen samen te vallen

Ik ben perse niet een heel aards en praktisch persoon, vind ik dan zelf, want van de Muzen spreekt Urania mij het meest aan, de muze van de Zieners. En Polyhumnia,  resoneert ook, de Muze van de rituelen-makers. Het vertalen van wat ik leer (zie) in een vorm, vind ik leuk. Daar komt het aardse er dan toch bij… Ik ben vormgever geworden en ik noem mijzelf immers: muzisch en aards tegelijk. “Over muzen, zintuigen en mijn verlangen samen te vallen” verder lezen

Zijn met wat er is

Een van de moeilijkste dingen momenteel vormt voor mij het “Zijn  met wat er er is”. Zeker deze Corona-tijd, waardoor alles uitvergroot wordt en die persoonlijke relaties en zekerheden onder druk zet.  Zo ook in de relatie met mijn geliefde speelt het aspect veiligheid een zeer grote rol. “Zijn met wat er is” verder lezen

De Ander bestaat niet

The ocean in one drop
Rumi zei: Je bent niet de druppel in de oceaan, maar de hele oceaan in een druppel.

De Ander bestaat niet.  Deze uitspraak heeft de bedoeling jou bewust te maken dat je in jezelf leert zoeken naar waarom jij iets voelt wat ogenschijnlijk veroorzaakt wordt door een ander. Je partner, je zoon of dochter en je schoonmoeder. Alle mensen om jou heen die perfect de triggers zijn voor een emotionele reactie in jou. Dus wanneer je huh? auw! of jaa! of neee nooit meer, voelt. “De Ander bestaat niet” verder lezen