Ook ik kwam er laatst achter dat we onze kinderen de kans ontnemen om ze te laten leren door vallen en…opstaan. Bravo Jan Bransen voor je eerlijkheid in jouw column, VK vrijdag 3 oktober. Ik heb mijn kinderen veel te veel verwend en gepamperd. Daardoor is er geen enkele urgentie en wilskracht voor hen om creativiteit aan te wenden. En dat is wat je in deze tijd beslist nodig zult hebben. Vanuit het (waan)idee onze kinderen te beschermen voor de toekomst sturen we ze naar de hoogste opleidingen. Maar er is straks helemaal geen werk meer voor al die hoogopgeleide kinderen met beperkte (levens) ervaring. Zorg dat creativiteit en ondernemerschap maximaal wordt ontwikkeld bij deze generatie, want DAT zullen onze kinderen nodig hebben om hun eigen toekomst te kunnen vormgeven. Als HBO docent zei ook ook altijd tegen mijn studenten: ‘Een goede leraar werpt je terug op jezelf en op een gevoel van niet-weten. Hij bewerkstelligt dat je je eigen waarheid gaat volgen’. Deze visie heb ik zo goed en zo kwaad in mijn lessen vormgeving verwerkt 21 jaar lang. Zoals je zult begrijpen ben ik uit het HBO onderwijs gestapt zodra de directie ‘de student als klant’ ging zien en ons, de docenten liet beoordelen door hen. Je vraagt ook niet aan een drie-jarige, hoe laat wil jij eigenlijk naar bed? Leren is niet alleen maar ‘leuk’, leren gaat gepaard met vallen en …opstaan. Laten we onze kinderen deze kans niet ontnemen!
