Als jong meisje wist ik het intuïtief; om je echt veilig te voelen kon je maar beter bij de paarden zijn. Wat er bij mensen uit kon komen aan tekst of gedrag was namelijk vele malen onvoorspelbaarder en dus gevaarlijk. Het onveilige bestond voor mij uit: niet precies vertellen wat er echt in de ander leefde en zeker ook het oordelende. Door een oordeel kon je ineens een totaal ander gevoel over je eigen leven krijgen. Dat oordeel kon dan zo hard en onverwacht op je ziel hameren. “Paarden oordelen niet” verder lezen
Niets is wat het lijkt
En altijd weer die paarden
of de pony’s,
toen.
De heelkunst machtig met hun omfloerste en wijze Zijn.
Een eeuwenoude troostende bedding waarin je in alle rust jezelf kunt ervaren.
Je eigen leermeester kunt leren worden.
Want uiteindelijk blijft het kind, de gretige leerling in jou, het dichtst bij wat jouw unieke Ziel wilt ervaren. Het dichtst bij de Waarheid van Jouw Hart. Jouw waarheid die totaal geleefd wil worden. “Niets is wat het lijkt” verder lezen