Afgelopen kerstperiode heb ik de tijd en de ruimte gemaakt om met mezelf de diepte in te gaan. Voordat ik namelijk een boek zou gaan schrijven wilde ik onder begeleiding van een regressietherapeute een onderzoek doen naar ‘het gat in mezelf’. Een plek van waaruit ik me soms zo diep en diep eenzaam en leeg kon voelen. Ik omschrijf ‘het gat’ ook wel eens als de angst dat als ik in de spiegel zou kijken, ik helemaal niemand zou zien. “Niet slecht maar hooggevoelig. Niet gek maar hoogbegaafd.” verder lezen