Een van de moeilijkste dingen momenteel vormt voor mij het “Zijn met wat er er is”. Zeker deze Corona-tijd, waardoor alles uitvergroot wordt en die persoonlijke relaties en zekerheden onder druk zet. Zo ook in de relatie met mijn geliefde speelt het aspect veiligheid een zeer grote rol. En gevoelens van onveiligheid lijken op te lossen in de liefdesrelatie, maar is in feite werk voor het individuele Bewustzijn. En mijn gevoelens van Veiligheid staan al maanden onder druk, het is een oerthema in mijn van oorlog en geweld doortrokken jeugd. Het hele thema staat weer faliekant in mijn gezicht, met (wederom) een partner die zichzelf niet kan dragen; zijn eigen diepgevoelde angsten niet herkent en niet ‘owned’. En daardoor mij terugbrengt bij mijn diepe onveiligheid. Wat een zegening 🙂
Mijn neiging is om te redderen bij de ander, er een project van te maken; het outsourcen van mijn eigen proces bij de Ander. Hard core Ego-werk, dus. Ook nu weer: het bezweren van mijn innerlijke onrust door er een stuk over te willen schrijven…
Maar dat gaat hem niet worden dit keer. Naar binnen gaan en bij mezelf blijven, bij mijn proces en leren Zijn met wat er is… Naar alle ongemakkelijke gevoelens kijken en het niet willen oplossen. Ht laten bestaan. Het in zichzelf laten oplossen door erbij te blijven, in zachtheid met geduld, in Lankmoed, in Liefde.
Om mijzelf te kunnen dragen kijk ik elke dag naar dit filmpje van Jan Geurtz, waarin hij uitlegt dat het ego bij voortduring situaties creëert om met het elementaire gevoel van veiligheid (hechting, liefde) situaties te creëren waar het Controle over kan hebben. En Zekerheid dat is nu NET wat er in deze tijd ontbreekt en zelfs moet ontbreken. Als ik het Levensproces vertrouw.
Het gaat erom te Zijn met dat wat er is en daar in liefde voor het Zelf bij te blijven. Je eigen gevoelens van angst en onveiligheid eerst Herkennen, te Omarmen, te Ownen en volledig lief te hebben. En aldus stroomt de eigen Liefde voorzichtig weer….
Maar het is wel een heel werkje 🙂
<!–End mc_embed_signup—>
Jaah, mooi wat je schrijft Manette. Dat je ziet dat je outsourcende ego je weg wil leiden bij voelen wat je voelt ofwel zijn met wat er is. Mooi wat Jan Geurtz zegt ook in het filmpje, dat ego er gewoon bij hoort, het geeft je vorm in het leven op aarde (en je wilt je kinderen dus bijv. ook niet “egoloos” opvoeden) – dus je outsourcende ego mag deel zijn van “wat er is” en mag je ook bij blijven in liefde zoals je zo mooi schrijft. En wat ik ook mooi vind is dat Jan Geurtz zegt dat een crisis vanuit spiritueel oogpunt goed nieuws is. Dat geeft mij ontspanning en relativering, en zorgt dat ik kan ik (glim)lachen om mijn huidige staat van zijn – en dat is erg welkom…
Liefs!