Los

Ik heb alles voorgelegd

vannacht

ik laat het los

worstelend met het touw dat mijn gebonden polsen kneust 

Ik heb alles voorgelegd, vannacht

ik laat het los

met alle macht van mij af duwend
mijzelf bevrijdend van het gewicht dat mijn borstkas verplettert, mijn geluid smoort

 

Ik heb alles voorgelegd, vannacht

aan hen,

ik laat het los

grote hoeveelheden tranen spoelen ook de laatste restjes schoon

 

Ik heb alles voorgelegd,

aan hen, aan Hem, aan Haar

aan alles wat mij dierbaar is

ik laat het los

ik maak mezelf los

 

En mijn hese stembanden maken voor het eerst geluid

ik spreek

ik roep help!

ik schreeuw au,

au, auw, auw!

 

Adem vult mij

ik voel mij ruim en vrij

zo compleet en heel

Alleen met Mezelf

WOW!

© Manette Zeelenberg’s INSPIRATIEKABINET, alle rechten voorbehouden. WIL JE dit gedicht GEBRUIKEN IN EEN TIJDSCHRIFT, NIEUWSBRIEF OF OP EEN WEBSITE? Dat kan, zolang je de volgende informatie, met een werkende link naar dit gedicht op mijn website opneemt.

Leren loslaten?

* Lees als eerste mijn artikelen en laat hieronder je mailadres achter, je kan altijd uitschrijven.

Eén antwoord op “Los”

  1. Een mooi gedicht wat bij mij binnenkwam. 70 jaar nadat de eerste Molukkers, wij twee jaar later naar Nederland zijn gekomen. Nu pas de erkenning en kennis van de geschiedenis en mogelijk begrip voor onze acties. Wie ontkent krijgt, op wat voor manier dan ook, de rekening. Loslaten is het motto:maar hoe? Erkennen binnen in jezelf wat je vasthoudt, en verder dat de ander het beseft. Dat is het afgelopen weekend gebeurd. Het zien van de documentaire:” de Molukkers van Coen Verbraak en de reactie van een vriendin: ik voelde me gezien gehoord erkend en voelde het verdrongen beeld van afwijzing , niet-erkend, ontkenning wegsijpelen. Dit gedicht weerspiegelt dat. Mooi, dankbaar!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.