Pijnlijke confrontatie

Laat het duidelijk zijn, ik schrijf voornamelijk om mijn eigen ontwikkeling en processen in kaart te brengen. Ik zoek de woorden die dicht bij mijn eigen gevoel passen. Al schrijvend leer ik en genees ik. Dit keer over de pijnlijke confrontatie, zoals altijd met mijzelf. Dus als de titel van dit stukje je aantrekt; lees dit en onderzoek daar waar het schuurt in jou! Dit is de beste tip die ik je kan geven.

In het rijtje van bijzondere kansen, pittige uitdagingen, pijnlijke confrontaties, heftige triggers, schijnbare impasses en intense processen merk ik dat de pijnlijke confrontatie bij mij het meest resoneert. Mijn leven is gelardeerd met pijnlijke confrontaties. Dat is kennelijk de manier waarop ik leer.

De pijnlijke confrontatie is voor mij het openen van mijn hart voor de wil van waarheid. Dat voelt als een eyeopener of een doorbraak. Net als ‘the breaking of the shell that encloses understanding’ (Kahlil Gibran over Pijn), het pijnlijke proces van het ontsluiten van dat wat waar IS.

Mijn leven is soms een aaneenschakeling van wishful thinking, vurige dromen en megalomane fantasieën. ‘Ik wil een groots en meeslepend leven’, zei ik als pubermeisje al met een hart barstens vol verwachtingen en hoop. Verlangen naar romantiek, trouw en loyaliteit en een goed einde, voorop.

Oh my God wat kan ik dan weer keihard vallen op de aarde, de werkelijkheid is zoveel weerbarstiger en stoffiger en gemener dan de etherische luciditeit van de droom. En zeker als er een ander bij betrokken is. In relatie zie ik pas goed hoe ik sterk ik mijn dromend hart inzet bij het creëren van mijn leven. En hoe alleen samen soms kan zijn als de waarheid ondersneeuwt door aanpassing en ‘denken voor elkaar .

“Geef geen energie aan iets waaraan jij niets kunt veranderen” lees ik op FB. “Blijf trouw aan de weg die jij bent ingeslagen.” Maar hoe blijf je nu dicht bij dat  wat echt waar is in je zelf?  Bij jouw echte gevoel. Zo makkelijk verlies je jouw  waarheid uit het oog.

En altijd, altijd heeft te maken met het innerlijke jongetje of meisje dat diep in jou zit. Die tekorten heeft gekend; te weinig aandacht en liefde. En die bereid was de eigen innerlijke waarheid op te offeren daarvoor. Die bereid was in te slikken, opzij te gaan, te blijven staan of juist onderuit te gaan, ziek en klein te worden, om die liefde van mama, om het ‘goed’ te willen doen, om gezien te worden.

Liefde heeft een prijs. En die prijs is je waarheid aankijken. En trouw te zijn aan jouw authenticiteit. En we verkwanselden haar zoveel, als afhankelijk,  jong en verlangend kind.

Dit proces is mooi verbeeld in het kunstwerk van de Oekraïnsche kunstenaar Alexander Milov (foto: ‘Love’, Burning Man 2015, Nevada, USA)

—————–

 

Uitreiken naar Levenskracht?

* Lees als eerste mijn artikelen en laat hieronder je mailadres achter, je kan altijd uitschrijven.

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *